monumenta.ch > Cassianus > bsbClm6343.13 > sectio 14

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Hrabanus Maurus, Martyrologium, 5, 14
II ID. Sancti Patris Pachumii , qui cum esset factis apostolicae gratiae insignis, fundatorque Aegypti coenobiorum, scripsit monasteriorum Regulas, quas angelo dictante didicerat simul et de tempore Paschali. Ipso die in Syria natalis Victoris et Coronae, sub Antonino imperatore, duce Alexandriae Sebastiano. Erat autem Victor miles a Cilicia, cui Sebastianus in confessione fidei confringi digitos et evelli iussit a cute; deinde illum in caminum ignis mitti, ubi triduo permanens non est laesus; deinde venenum bibere iussus, non est mortuus, sed veneficum potius ad fidem convertit; deinde iussum est nervos corporis eius tolli; deinde oleum bulliens mitti in pudendis eius. Post haec iussit lampades ardentes suspenso ad latera applicari; post hoc acetum et calcem simul misceri, et dari ei in ore. Deinde oculos erui; dein triduo deorsum capite suspendi, et dum adhuc spiraret, iussit eum excoriari. Tunc Corona cum esset uxor militis cuiusdam, coepit beatificare sanctum Victorem pro gloria martyrii, et dum hoc faceret, vidit duas coronas coelo delapsas, unam Victori, et alteram sibi missam; cumque et hoc cunctis audientibus protestaretur, tenta est a duce, iussumque duas arbores palmae curvari ad invicem, et cannabinis funibus ligari coronam in utraque, manibus et pedibus, et sic arbores dimitti, quod dum fieret, divisa est Corona in duas partes. Erat autem annorum sedecim. Tum quoque Victor decollatus, et ipse victoriae perennis triumphum meruit.