Iam pridem post terga diem solemque relictum iamque vident noti se extorres finibus orbis, per non concessas audaces ire tenebras Hesperii metas extremaque litora mundi. nunc illum, pigris immania monstra sub undis qui ferat, Oceanum, qui saevas undique pristis aequoreosque canes, ratibus consurgere prensis accumulat fragor ipse metus, iam sidere limo navigia et rapido desertam flamine classem, seque feris credunt per inertia fata marinis iam non felici laniandos sorte relinqui. atque aliquis prora caecum sublimis ab alta aera pugnaci luctatus rumpere visu, ut nihil erepto valuit dinoscere mundo, obstructo talis effundit pectore voces: 'quo ferimur?' fugit ipse dies orbemque relictum ultima perpetuis claudit natura tenebris. anne alio positas ultra sub cardine gentes atque alium bellis intactum quaerimus orbem? di revocant rerumque vetant cognoscere finem mortales oculos. aliena quid aequora remis et sacras violamus aquas divumque quietas turbamus sedes? |