monumenta.ch > Hieronymus > uwbM.p.th.f.69.99 > bnf7877.96 > sectio 6 > csg871.119 > sectio 16 > bavPal.lat.1449.165 > bkeCod.15.31v > bavPal.lat.1449.179 > sectio 108 > habCod.Guelf.707Helmst..28 > sectio 27 > sectio 211 > csg250.211 > sectio 127 > csg250.262 > bnf13013.132 > sectio 148 > bkeCod.15.14r > bavPal.lat.1449.77 > csg251.57 > 35 > sectio 32 > sectio 30 > csg250.248 > bnf13013.108 > bkeCod.15.180v > bnfNAL1615.104 > sectio 74 > sectio 10 > sectio 65 > csg871.46 > sectio 28 > sectio 14 > sectio 75 > sectio 6 > sectio 37 > sectio 94 > sectio 4 > sectio 26 > habCod.Guelf.79Weiss..128 > bmv343.170 > habCod.Guelf.79Weiss..101 > sectio 10 > csg871.160 > bnf13013.73 > csg250.272 > 210 > sectio 4 > bavPal.lat.1449.152 > csg251.181 > bnf7296.58 > Exodus, 1 > sectio 50 > bnfNAL1615.249 > Hugo de Folieto, De claustro animae, 1, 15 > sectio 103 > sectio 120 > sectio 22 > bkeCod.15.170r > csg248.126 > bavPal.lat.1449.113 > bmv343.258 > sectio 20 > salCod.Sal.X,16.236 > csg250.263 > bnf7296.31 > bnf13013.170 > sectio 10 > csg250.172 > salCod.Sal.X,16.228 > sectio 29 > bnf13013.95 > sectio 19 > bmv343.193 > 17 > uwbM.p.th.q.1a.148 > 5 > sectio 176 > bnf7296.11 > sectio 4 > sectio 33 > bkeCod.15.2v > sectio 120 > bkeCod.15.106v > 15.187r > bavPal.lat.1448.181 > csg251.124 > sectio 5 > bmv343.257 > sectio 63 > uldLIP7.219 > csg250.181 > sectio 23 > 62 > csg250.246 > csg251.53 > habCod.Guelf.79Weiss..80 > bnf6795.117 > sectio 82 > bsbClm17134.59 > csg250.288 > csg251.106 > csg250.227 > salCod.Sal.X,16.234 > 35 > sectio 8 > sectio 54 > sectio 24 > habCod.Guelf.14.15Aug.4°.94 > habCod.Guelf.707Helmst..290 > habCod.Guelf.79Weiss..125 > sectio 115 > csg248.165 > 5 > sectio 62 > sectio 34 > sectio 41 > sectio 30 > csg251.101 > bmv343.248

Beda Venerabilis Beda Venerabilis, De Temporum Ratione, 12, 9
Paulo post Numa in honorem imparis numeri unum adiecit diem, quem Ianuario dedit, ut tam in anno quam in mensibus singulis, praeter unum Februarium, impar numerus servaretur, quasi inferis et diminutio et par numerus conveniret. Cum ergo Romani ex hac distributione Pompilii ad lunae cursum, sicut Graeci, annum proprium computarent, necessario et intercalarem mensem instituerunt more Graecorum. Nam et Graeci cum animadverterent temere se CCCLIIII diebus ordinavisse annum, quoniam appareret de solis cursu, qui CCCLXV diebus et quadrante zodiacum conficit, deesse anno suo XI dies et quadrantem, intercalares statuta ratione commentati sunt, ita ut octavo quoque anno XC dies, ex quibus tres menses tricenorum dierum computaverunt, intercalarent.