monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > sectio 63 > sectio > sectio 66 > sectio 49 > bnfGrec107.807 > Psalmi, 47 > sectio 9 > sectio 25 > csg75.52 > sectio 2 > csg48.237 > sectio 12 > sectio 89 > hlw17.271 > csg235.219 > sectio 6 > sectio 45 > sectio 26 > sectio 40 > sectio 126 > sectio 41 > sectio 40 > sectio 25 > sectio 26 > sectio 13 > bsbClm6224.226 > csg237.286 > sectio 68 > sectio 17 > sectio 4 > sectio 65 > sectio 49 > sectio > bnf5840.33 > sectio 41 > sectio 18 > sectio 8 > in Ezechielem > bnf7587.110 > bavPal.lat.823.117 > sectio 1 > sectio 5 > sectio 13 > sectio 2 > sectio 9 > uwbM.p.th.f.68.206 > sectio 16 > sectio 13 > sectio 4 > salCod.Sal.X,16.396 > sectio 16 > Hildebertus Cenomanensis, Sermones, p2, 71 > sectio 19 > sectio 37 > sectio 54 > Numeri, 11 > bmv343.169 > csg232.244 > sectio 17 > 40 > sectio 12 > sectio 58 > sectio 74 > sectio 20 > sectio 11 > sectio 2 > csg48.368 > 140 > sectio 12 > sectio 3 > csg236.206 > sectio 19 > Lucas, 10 > bnf13028.124 > sectio 17 > csg236.210 > sectio 10 > sectio 104 > bnf2183.96 > bnfGrec107.809 > habCod.Guelf.64Weiss..648 > sectio 13 > sectio 25 > sectio 128 > sectio 10 > csg75.722 > sectio 41 > bnf425.367 > sectio 3 > csg75.777 > sectio 7 > sectio 16 > sectio 46 > uwbM.p.th.f.69.99 > sectio 9 > sectio 35 > sectio 2 > sectio 27 > ad Corinthios I, 7 > sectio 31 > sectio 17 > sectio 60 > sectio 94 > bnf6796A.104 > sectio 34 > sectio 31 > sectio 45 > sectio 30 > sectio 55 > sectio 132 > sectio 9 > sectio 13 > sectio 39 > bnf10439.177 v > bnf7587.106 > sbbMs.Phill.1698.30 > sectio 127 > sectio 24 > csg51.149 > bnf10439.174 r > bnf6796A.109 > sectio 4 > bnf7589.268 > sectio 15 > sectio 20 > Samuelis I, 22 > sectio 24 > sectio 78 > bnfGrec107.409 > sectio 70 > zosPa32.258r > sectio 6 > sectio 30 > sectio 123 > csg48.365

Beda Venerabilis Beda Venerabilis, De Temporum Ratione, 24, 4
Et quidem hoc argumentum tempore aequinoctiali legitima fixum statione perlabitur; verum longissimis in bruma noctibus, vel item aestate brevissimis, quarum alias duodecim horarum spatium longe transcendere, alias nequaquam ad hoc pertingere posse constat, qua ratione lunam duodecim horas lucere credamus, nisi forte putamus non aequinoctiales horas intelligendas, sed singulas quasque noctes pro suae mensura longitudinis, aut brevitatis in duodecim particulas, quas horas vocitemus, aequa distributione findendas.