Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 1, 9

monumenta.ch > Beda Venerabilis > 9
Beda, Historia Eccl. Gentis Anglorum, 1, VIII. Ut, hac cessante persecutione, Ecclesia in Brittantiis aliquantulam usque ad tempora Arrianae vesaniae pacem habuerit. <<< >>> X. Ut, Arcadio regnante, Pelagius Britto contra gratiam Dei superba bella susceperit.

Beda Venerabilis, Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum, 1, CAPUT IX. Ut, regnante Gratiano, Maximus in Brittania imperator creatus, cum magno exercitu [Al. add. in] Galliam redierit.

Anno ab Incarnatione Domini trecentesimo septuagesimo septimo Gratianus quadragesimus ab Augusto, post mortem Valentis sex annis imperium tenuit; quamvis iamdudum antea cum Patruo Valente, et cum Valentiniano fratre regnaret: qui cum adflictum et pene conlapsum reipublicae statum videret, Theodosium [Hispanum virum. Chiffl. solus, virum Hispanum.] Hispanum virum, restituendae reipublicae necessitate apud Syrmium purpura induit, Orientisque et Thraciae simul praefecit imperio.

Qua tempestate Maximus, [Vir probus. Longe aliam de Maximo ideam dedit nobis pro more suo satyrico Gildas, sed Beda hic alios auctores Orosium et Prosperum sequitur.] vir quidem strenuus et probus, atque Augusto dignus nisi contra sacramenti fidem per tyrannidem emersisset, in Brittania [Invitus propemodum. Hoc Maximus ipse sancto Martino professus est, ut Sulpitius Severus, in Vita Martini, sub finem.] invitus propemodum ab exercitu imperator creatus in Galliam transiit. [Ibi Gratianum. Gratianus Parisiis Merobaudis magistri militum proditione superatus effugiens, Lugduni captus atque occisus est. PROSPER, ad an. 385. Sed vide Greg. Tur., I, 38, 43, et Socrat., Hist. Eccl. V, 11.] Ibi [Al., ubi] Gratianum Augustum subita incursione perterritum atque in Italiam transire meditantem, dolis circumventum interfecit, fratremque eius Valentinianum Augustum Italia expulit. Valentinianus in Orientem refugiens, a Theodosio paterna pietate susceptus, mox etiam imperio restitutus est: clauso videlicet [Intra muros Aquileiae. OROS., VII, 35. Tertio ab Aquileia lapide. PROSPER, ad a. 389.] intra muros Aquileiae, [Al. add. et] capto atque occiso ab eis Maximo tyranno.