Servius, In Vergilii Georgicis commentarii, 3, Ad v. 82
| 1 | spadices quos phoeniciatos vocant pressos, myrteos. |
| 2 | glauci autem sunt felineis oculis, id est quodam splendore perfusis. |
| 3 | color deterrimus albis atqui alibi ait "qui candore nives anteirent c. a". |
| 4 | sed aliud est candidum esse, id est quadam nitenti luce perfusum; aliud album, quod pallori constat esse vicinum. |
| 5 | 'gilvus' autem est melinus color. |
| 6 | multi ita legunt 'albis et gilvo', ut non album vel gilvum, sed albogilvum vituperet. |
| 7 | quod falsum est. |
| 8 | quod si singuli colores vituperandi sunt, quanto magis mixtus uterque, id est albogilvus? et aliter: et gilvo spadix phoe nicius est, quales sunt fructus palmarum, neque satis diluti coloris, neque nimium pressi. |
| 9 | 'glaucus' autem caeruleus est color, id est sub viridis albo mixtus et quasi clarior. |
| 10 | nam ille sine dubio displicet, qui ex albo et gilvo constat, ut sit unum 'albis et gilvo': aliqui repugnant illi "qui candore nives anteirent, cursibus auras" et "bigis it Turnus in albis". |