Ambrosius, De Nabuthae, § 8
| 1 | audiamus ergo quid dicat. |
| | |
| | |
| 2 | da mihi inquit. |
| | |
| | |
| 3 | quae altera uox egentis est, quae uox alia stipem publicam postulantis nisi lda mihi'? hoc est lda mihi, quia egeo. |
| | |
| | |
| 4 | da mihi, quia aliud uiuendi subsidium habere non possum. |
| | |
| | |
| 5 | da mihi, quia non est mihi panis ad uictum, nummus ad potum, sumptus ad alimentum, ad indumentum substantia. |
| | |
| | |
| 6 | da mihi, quia tibi dominus dedit unde largiri debeas, mihi non dedit. |
| | |
| | |
| 7 | da mihi quia, nisi tu dederis, habere non potero. |
| | |
| | |
| 8 | da mihi, quia scriptum est: date elemosynam'. |
| | |
| | |
| 9 | haec quam abiecta, quam uilia! non habent enim humilitatis affectum, sed cupiditatis incendium. |
| | |
| | |
| 10 | in ipsa autem deiectione quanta inpudentia! da mihi inquit uineam tuam. |