Ambrosius, Epistolarum classis I, 5, 10.
| 1 | Nunc consideremus quod obstetricis officium sit. |
| 2 | Legimus etiam in veteri Testamento obstetrices, sed non inspectrices: denique ad parturientes ingrediebantur, non ad virgines; ut partus susciperent, non ut pudorem examinarent. |
| 3 | Unde et obstetrices dictae, eo quod obsistant dolori: vel certe pignori, ne laxatis uteri genitalibus claustris, in terram defluat. |
| 4 | Secundo et tertio loco in Scripturis in venimus obstetrices adhibitas: sed ubique partui, nusquam inspectioni. |
| 5 | Primo ubi Rachel parturit (Gen. XXXV, 17), deinde ubi Thamar parit (Gen. XXXVIII, 27), tertio ubi necandos mares Pharao mandat Hebraeorum obstetricibus (Exod. I, 15 et seq.); quando responderunt illae, non eo more Hebraeas feminas parere, quo pariunt Aegyptiae: sed Hebraeas prius parere, quam introeant obstetrices ad eas. |
| 6 | Qui locus ut superiori utilis ad Hebraeorum salutem; ita reliquo confragosus ad obstetricum fidem, quae didicerunt mentiri pro salute, et fallere pro excusatione. |