Augustinus, De libero arbitrio, LIBER SECUNDUS. In quo, CAPUT PRIMUM. - Libertas,..., 2.
| 1 | A. Nihil resisto: sed quaero illud alterum, quomodo noveris nos ab ipso esse. |
| 2 | Neque enim hoc nunc, sed ab ipso nos vel poenam, vel praemium mereri explicasti. |
| 3 | E. Hoc quoque non aliunde video esse manifestum, nisi quod iam constat Deum vindicare peccata. |
| 4 | Siquidem ab illo est omnis iustitia. |
| 5 | Non enim ut alicuius est bonitatis alienis praestare beneficia ita iustitiae vindicare in alienos. |
| 6 | Unde manifestum est ad eum nos pertinere, quia non solum in nos benignissimus in praestando, sed etiam iustissimus in vindicando est. |
| 7 | Deinde ex eo quod ego posui, tuque concessisti, omne bonum ex Deo esse, etiam hominem ex Deo esse intelligi potest. |
| 8 | Homo enim ipse in quantum homo est, aliquod bonum est; quia recte vivere, cum vult, potest. |