Augustinus, De libero arbitrio, LIBER TERTIUS. In quo quaeritur..., CAPUT XIII. - Ex..., . . .
| 1 | Omnis natura quae minus bona fieri potest, bona est; et omnis natura dum corrumpitur, minus bona fit. |
| 2 | Aut enim non ei nocet corruptio, et non corrumpitur; aut si corrumpitur, nocet ei corruptio: et si nocet, minuit aliquid de bono eius, et eam minus bonam facit. |
| 3 | Nam si penitus eam privat omni bono, quidquid eius remanebit, iam corrumpi non poterit; quia nullum erit bonum cuius ademptione possit nocere corruptio: cui autem non potest nocere corruptio, non corrumpitur. |
| 4 | Porro natura quae non corrumpitur, incorruptibilis est: erit ergo natura, quod absurdissimum est dicere, corruptione facta incorruptibilis. |
| 5 | Quapropter quod verissime dicitur, omnis natura in quantum natura est, bona est: quia si incorruptibilis est, melior est quam corruptibilis; si autem corruptibilis est, quoniam dum corrumpitur minus bona fit, sine dubitatione bona est. |
| 6 | Omnis autem natura aut corruptibilis est, aut incorruptibilis. |
| 7 | Omnis ergo natura bona est: naturam voco quae et substantia dici solet. |
| 8 | Omnis igitur substantia aut Deus, aut ex Deo; quia omne bonum aut Deus, aut ex Deo. |