Augustinus, De libero arbitrio, LIBER TERTIUS. In quo quaeritur..., CAPUT XVIII. - An..., 52.
| 1 | Nec mirandum est quod vel ignorando non habeat arbitrium liberum voluntatis ad eligendum quid recte faciat: vel resistente carnali consuetudine, quae violentia mortalis successionis quodammodo naturaliter inolevit, videat quid recte faciendum sit, et velit, nec possit implere. |
| 2 | Illa est enim peccati poena iustissima, ut amittat quisque quo bene uti noluit, cum sine ulla posset difficultate, si vellet. |
| 3 | Id est autem, ut qui sciens recte non facit, amittat scire quid rectum sit; et qui recte facere, cum posset, noluit, amittat posse cum velit. |
| 4 | Nam sunt revera omni peccanti animae duo ista poenalia, ignorantia et difficultas. |
| 5 | Ex ignorantia dehonestat error, ex difficultate cruciatus affligit. |
| 6 | Sed approbare falsa pro veris, ut erret invitus, et resistente atque torquente dolore carnalis vinculi, non posse a libidinosis operibus temperare, non est natura instituti hominis, sed poena damnati. |
| 7 | Cum autem de libera voluntate recte faciendi loquimur, de illa scilicet in qua homo factus est loquimur. |