Augustinus, Epistolae, 41, 2.
| 1 | Orate pro nobis, digni exaudiri; cum tanto quippe sacrificio acceditis ad Deum sincerissimae dilectionis et laudis eius in operibus vestris: orate ut et in nobis haec luceant; quoniam novit ille quem oratis, cum quanto nostro gaudio in vobis luceant. |
| 2 | Haec sunt vota nostra, hae multitudines solatiorum secundum multitudinem dolorum nostrorum in corde nostro iucundant animam nostram (Psal. XCIII, 19). |
| 3 | Ita est, quia ita promissum est; ita erit quod restat, sicut promissum est. |
| 4 | Obsecramus te per eum qui tibi ista donavit, et populum, cui servis, hac per te benedictione perfudit, ut iubeas singulos quos volueris sermones eorum conscriptos, et emendatos mitti nobis. |
| 5 | Nam et ego quod iussisti non negligo, et de Tychonii septem regulis vel clavibus, sicut saepe iam scripsi, cognoscere quid tibi videatur exspecto. |
| 6 | Fratrem Hilarinum Hipponensem archiatrum et principalem multum commendamus. |
| 7 | Nam de fratre Romano quid satagas novimus, nihilque petendum est nisi ut te pro illo adiuvet Dominus. |
| 8 | Amen. |