monumenta.ch > Augustinus > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > CARMEN ELEGIACUM PAULINI AD LICENTIUM. > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > 9 > 6 > . . . > 1 > . . . > . . . > . . . > . . . > 8 > . . . > . . . > . . . > . . . > . . . > 6 > . . . > 15 > . . . > 2 > 25 > 7 > 9 > 1 > 33 > . . . > 5 > 8 > 4 > 3 > 11 > . . . > 9 > 1 > 6 > 16 > 12 > 8 > 2 > 10 > 14
Augustinus, Epistolae, 126, 13. <<<    

Augustinus, Epistolae, 126, 14.

1 Fiat ergo quod promissum est, et infirmorum corda sanentur, ne tanto exemplo quibus hoc placuerit, ad imitandum periurium aedificentur; quibus autem displicet, iustissime dicant, nulli nostrum credendum esse, non solum promittenti aliquid, sed etiam iuranti.
2 Hinc enim potius cavendae sunt linguae inimicorum, de quibus tanquam iaculis ad interficiendos infirmos maior utitur ille inimicus.
3 Sed absit ut de tali anima speremus aliud quam quod Dei timor inspirat, et tanta, quae in illa est, excellentia sanctitatis hortatur.
4 Ego autem, quem dicis etiam prohibere debuisse, fateor non potui sic sapere, ut tanto vel tumultu vel offensione magis everti vellem ecclesiam cui servio, quam id quod a tali viro nobis offerebatur, accipere.
Augustinus HOME