Augustinus, Epistolae, 149, 2, 12.
| 1 | Illa plane difficillime discernuntur, ubi ad Timotheum scribens ait, Obsecro itaque primum omnium fieri obsecrationes, orationes, interpellationes, gratiarum actiones (I Tim. II, 1). |
| 2 | Secundum graecum enim eloquium discernenda sunt: nam nostri interpretes vix reperiuntur, qui ea diligenter et scienter transferre curaverint. |
| 3 | Ecce enim sicut ea ipse posuisti, Obsecro fieri obsecrationes, non eodem verbo utrumque dixit Apostolus, qui utique graece illam scripsit epistolam; sed pro eo quod in latino est, Obsecro, ille graece dixit, παρακαλῶ. |
| 4 | Pro eo vero quod latinus vester habet, obsecrationes, ille posuit, δεήσεις. |
| 5 | Proinde alii codices in quibus et nostri sunt, non habent, obsecrationes, sed, deprecationes. |
| 6 | Tria porro quae sequuntur, orationes, interpellationes, gratiarum actiones, plerique latini codices sic habent. |