monumenta.ch > Augustinus > 10.15 > . . . > . . . > 17.22 > . . . > . . . > 11.20 > . . . > . . . > . . . > 14.24 > . . . > . . . > 10.17 > . . . > 10.12 > . . . > . . . > 14.19 > . . . > 18.35 > . . . > 10.11 > . . . > . . . > . . . > . . . > 12.19 > 10.19 > 13.23 > . . . > . . . > 11.23 > 18.24 > . . . > 15.26 > . . . > 15.20 > 19.26 > 17.23 > 10.14 > 11.15 > 12.22 > 12.18 > 1 > 12.15 > 10.15 > 12.17 > 11.14 > 10.13 > 2 > 10.14 > 1 > 6 > 6 > > ยง 19 > 6
Augustinus, Epistolae, 173, 5. <<<     >>> 7.

Augustinus, Epistolae, 173, 6.

1 Quod autem sequitur, vide: Si charitatem non habeam, nihil mihi prodest.
2 Ad istam charitatem vocaris, ab ista charitate perire non sineris; et putas tibi aliquid prodesse, si te ipse praecipites in interitum, cum tibi nihil prodesset, etiamsi alter te occideret charitatis inimicum!
3 Foris autem ab Ecclesia constitutus, et separatus a compage unitatis et vinculo charitatis, aeterno supplicio punireris, etiamsi pro Christi nomine vivus incendereris: hoc est enim quod ait Apostolus, Etsi tradidero corpus meum ut ardeam, charitatem autem non habeam, nihil mihi prodest.
4 Revoca ergo animum ad sanam considerationem, et sobriam cogitationem; attende diligenter utrum ad errorem et impietatem voceris, et patere pro veritate quaslibet molestias.
5 Si autem tu potius in errore atque in impietate versaris, quo autem vocaris ibi est veritas et pietas, quia ibi est christiana unitas et sancti Spiritus charitas; quid adhuc tibi esse conaris inimicus?
Augustinus HOME