Servius, In Vergilii Georgicis commentarii, 1, Ad v. 120
| 1 | strymoniaeque grues Thraciae, a fluvio vel lacu Strymone, qui fuit circa Amphipolim civitatem. |
| 2 | et amaris intiba fibris ut etiam Donatus dicit, male quidam intibam avem quandam amari iecoris accipiunt: nam intiba dicit cichorea, quorum radices multae et tenues ambiunt segetes et necant. |
| 3 | 'fibris' autem abusive ait, quod radices intiborum hac atque illac decurrant, ut fibrae per iecur, id est venae quaedam et nervi. |
| 4 | alii fibras proprie dicunt rei cuiusque extremitates, sicut Cicero in Gabinium "fibrae cin cinnorum madentes" et in Tusculanis "non solum ra mos amputare miseriarum, sed omnes radicum fibras evellere". |
| 5 | unde et iocineris extremae partes fibrae a nonnullis appellantur. |
| 6 | bene ergo Vergilius intiborum vel radicum vel foliorum extremitates fibras dixit. alii fibras herbas adserunt, ut Nigidius commentario gramma ticali " φορβὴ (herba). |
| 7 | sed antea fibra dicta est, ut nunc etiam rustici dicunt". |
| 8 | potest ergo hic 'fibris' pro herbis accipi, quando ipsa intibus herbae species est. |
| 9 | amaris nocentibus, ut "hostis amare". |