Augustinus
  De libero arbitrio
    LIBER TERTIUS. In quo quaeritur unde ille motus existat quo voluntas ab incommutabili bono deflectit; an secum invicem pugnent Dei praescientia de hominum peccatis, et hominum ipsorum in peccando libertas. Mox ostenditur nequaquam id Creatori deputandum quod in creatura ita fieri necesse est, ut voluntate peccantium fiat; et prorsus de creaturae, quae peccato obnoxia sit, productione ac supplicio laudandum esse Deum. Hinc ad originis vitia perducta disputatione declaratur quemadmodum ea haud iniuste in Adae posteros demanent; utque propter haec ipsa immerito peccantes excusationem obtendant: deinceps vero difficultates nonnullae huc pertinentes enodantur.
      CAPUT PRIMUM. - Unde sit motus ille quo voluntas deflectit ab incommutabili bono.
      CAPUT II. - Dei praescientia quomodo liberam voluntatem peccantibus non auferat, quaestio plurimos torquens.
      CAPUT III. - Dei praescientia non efficit ut non libera voluntate peccemus.
      CAPUT IV. - Deus praenoscens non cogit ad peccandum, atque adeo peccata iuste punit.
      CAPUT V. - Deus de creaturae etiam quae peccat miseriaeque obnoxia est productione laudandus.
      CAPUT VI. - Nemo vere dixerit se malle non esse quam miserum esse.
      CAPUT VII. - Esse diligitur et a miseris, quia ab illo sunt qui summe est.
      CAPUT VIII. - Non esse a nemine eligitur, ne quidem ab illis qui sibi necem consciscunt.
      CAPUT IX. - Peccantium animarum miseria confert ad perfectionem universi.
      CAPUT X. - Quo iure diabolus possederit hominem, et quo iure Deus hunc liberarit.
      CAPUT XI. - Creatura sive in iustitia permansura, sive lapsura, ad ornamentum universi confert.
      CAPUT XII. - Gubernatio universi non turbaretur etiamsi angelica omnis creatura peccaret.
      CAPUT XIII. - Ex creaturae corruptione et ex vitii eius vituperatione bonitas ipsius ostenditur.
      CAPUT XIV. - Non omnis corruptio vituperatione digna est.
      CAPUT XV. - Defectus creaturae haud semper est culpabilis.
      CAPUT XVI. - Peccata nostra in Deum refundi nequeunt.
      CAPUT XVII. - Voluntas est prima causa peccandi.
      CAPUT XVIII. - An aliquis peccet in eo quod caveri non potest.
      CAPUT XIX. - Peccantes ignorantiam et difficultatem transfusa in se ex Adae peccato vitia ne excusent.
      CAPUT XX. - Poenales defectus in Adae posteros haud iniuste demanasse, quaecumque demum vera sit de animarum origine sententia.
      CAPUT XXI. - Error qua in re perniciosus.
      CAPUT XXII. - Ignorantia et difficultas si naturalis est homini, non propterea deest unde laudetur Creator.
      CAPUT XXIII. - De parvulorum morte et cruciatibus corporis quibus affliguntur iniqua est imperitorum querela. Dolor quid sit.
      CAPUT XXIV. - Primus homo non insipiens creatus est, sed sapientiae capax. Stultitia quid.
      CAPUT XXV. - Quibus visis tangitur rationalis natura cum intentionem ad malum convertit.


Home      Up one level